میلاد پسندیده

اون داستان سجده نکردن شیطون به آدم یادتونه؟ که خدا اخراجش کرد و شیطون گفت میشه تا ابد آدما رو منحرف کنم خدا؟ و یادتونه که خدا اجازه داد تا یه مدتی اینکارو بکنه؟!
از اون به بعد دنیا به دو بخش تقسیم شد... هر چیزی، هر کسی، و هر کاری، یا خداییه یا شیطانی!

یکی می گفت عقل تنها چیزیه که بین مردم عادلانه تقسیم شده چون همه فکر می کنن به اندازه کافی دارنش! هرکی فکر کنه عاقله دیگه هیچ وسطی نداره و کاراش توی دسته بندی خدایی و شیطانی قرار میگیره.

این یه جنگه... یه کل کل بین خدا و شیطان... خدا میگه این آدم رو خلق کردم چون می خواستم نشون بدم بهترین خلقت منه و می تونه با اراده خودش حتی از فرشته ها هم بالاتر بره... اما شیطان میخواد ثابت کنه که این آدم، بدترین خلقت خداست... می خواد آدمو خر کنه و اگر تونست از خر هم پست تر کنه!

آدم عاقل وسط نبرد خیر و شر داره می جنگه حتی اگه خودش ندونه... خداییش بیشتر باشه بهش بهشت میدن و اگه شیطانیش بیشتر باشه میره جهنم.

اما یه چیزی: اونی که واقعاً عقل داره و فهمیده ماجرای این دنیا و نبردهاش چیه، عاشق خدا میشه... اونوقت تمام توانش رو میذاره برای کمک کردن به عشقش، به خدا و شکست دادن شیطان... به این آدم نه تنها بهشت می دن بلکه یه چیزی می دن که از بهشت هم بالاتره... رضوان الهی... این یعنی که خدا ازت راضیه.

اینکه معشوقت ازت راضی باشه از هزاران هزار بهشت هم ارزشش بیشتره
اینطور نیست؟!