بسم الله الرحمن الرحیم
در تفسیر ثعلبى از ابوذر روایت شده: روزى نماز ظهر را با پیامبر اکرم خواندم، مستمندی از مردم درخواست کمک کرد، کسى او را پاسخ نداد.
فقیر گفت: خداوندا شاهد باش من در مسجد پیغمبر از مردم چیزى خواستم ، کسى توجه نکرد.
على (ع) در حال رکوع بود، با انگشتی که انگشترى در آن بود اشاره کرد، فقیر جلو آمد و انگشتر را گرفت.
چیزی نگذشت آیه قرآن نازل شد:
همانا ولى شما خداوند است و فرستاده او و کسانى که ایمان آورده و نماز را به پا داشته و زکوه خود را در حال رکوع مى پردازند. (سوره مائده – آیه55)
این واقعه را بسیارى از پیشوایان تفسیر و حدیث تایید کرده اند مانند:
1 - طبرى در تفسیرش ج 2 ص 165
2- واحدى در اسباب النزول ص 147
3- فخر رازى در تفسیر کبیر جلد سوم ص 431
4- آلوسى در " روح المعانى جلد دوم ص.329
66 منبع را
کتاب الغدیر ذکر کرده که این داستان و آیه مربوطه را در تاریخ اسلام تأیید کرده اند
کتاب الغدیر – باب آیات در شأن امام علی(ع) – نوشته علامه امینی
http://media.afsaran.ir/siRPxS.jpg